خط خطی های خیال

پیچید

صدایش

همه شنیدن

جز تو

کمرم بود

از بار غمت

از بار جدایی

و فاصله

پیچید 

نه .. گویا

خطای دید بود

نه

خطای دید بودی

مسیر زندگیم پیچید

و تو مستقیم بودی

همچو سراب ..

همچو خیال شیرین

بر من غالب شدی

و چه سخت ..

زخم کرد

مرا

دلم را

روحم را

امدن بیرون از درره ی تماشای خیالت ..

و چه صد افسوس که وقت رفتن است .. و باید ..

میرفتم ..

اما اینبار ..

همچو قبل

کوله بار تجربه ام ..

خالی نیس..

زمان از تو ممنونم ..

که بار دیگر حقایق را اشکار ساختی ..

و در خیالم کمرنگ میشوی ..

و در خیالت واقعی تر میشوم ..

سراب نبوده ام ..

ادم بوده ام .. و هستم ..